Koldo Mitxelenako erakusketa aretoa misterio bat da oraintxe bertan; autore askoren arteko sorpresa kutxa. Iskina bakoitzean ikusi beharreko arte garaikideko piezak daude; hori da Gipuzkoako Artista Gazteen 2015-2016 Programak aurkeztutako ekimena. Lan horien zentzu guztiaz jabetzeko, bitan, hirutan edo gehiagotan begiratu beharreko piezak dira aurkezten direnak. Hauts eta obra-hondakinen artean lanean aurkitu dugu Iván Gómez. Ikusgai jarri duen lana bitan banatzen da, eta Roma eta Remoria deitzen da; hitz joko honek “Roma hiriaren sorkuntzari egiten dio erreferentzia, zeinak Romulo eta Remo bikiak dituen protagonista. Remoria litzake Remok sortuko zukeen hiria haren anaiak hil izan ez balu. Binomio hau erabili dut historia eta memoriaren inguruan hausnartzeko”, azaldu du. Dionez, alde batetik irudiak, bideoak eta instalakuntzak ikus ditzakegu, eta bestetik, denbora errealean egindako lanari esker obra mugimendu etengabean dagoela ohar gaitezke.
Mikel R. Nieto erakusketan zehar noraezean paseatzen topatu dugu. Isiltasunaren eta soinuaren artean dauden mugez hitz egin dugu berarekin; egia esan, uste baino lausoagoak dira hauek. Zer da, zehazki, isiltasuna? Zer soinu baten eta bestearen artean dauden interbaloak? Zarataren negazioak? Eta behin hasita, niretzako zarata ez dena, zuretzat ba al da? Edo alderantziz? Artista honekin auzi hauen inguruan solastea beharrezkoa da. Bere proposamen artistikoak intriga sortzen du: areto ilun batean piano aulki bat, John Cale musikariaren (The Velvet Underground taldeko kofundatzailearen) “Silencio” liburua eta mikrofono batzuk jarri ditu. Bere ideia ondorengoa da: jendea anima dadila liburuko parrafoak hots gora irakurtzera hitz artean dauden “isiltasunekin” pieza bat sortzeko. Lortutako emaitza Koldo Mitxelenan geldituko da 2007an hasitako zirkuluari amaiera emanez; urte horretan artista berak “Silencio” lana hartu zuen maileguan, eta baita galdu ere; beste bat erosi behar izan zuen.
Mikelen gela ilunetik, neoizko argi gorriak dituen beste batera pasa gara. Bertan “#SyntheticLove” irakur daiteke. Izaskun Álvarez Errenteriakoa da eta EHUko Arte Ederretako fakultatean dabil lanean 2010eko martxotik. “Auzi formalak kontzeptual eran” laburtzeko era da haren pieza, eta 2015eko otsailaren 20ean jazotako bi gertaera “adierazgarritan” du jatorria: ordenagailuaren lapurketa eta maitasun istorio “intentso eta erradikala”.
Itxuraz loturarik ez duten premisa hauetatik abiatuta sortu du Alvarezek instalakuntza interaktiboa. Bertan, argiaren bitartez “kontzeptudun maitasunaren inguruan” dabiltzan egoeren serie bat sortu du. Bihotz taupadak entzun ditzakegu, eta gure behatzak bertan dagoen botoia ikutzen duenetan, taupada horiek gure bihotzaren taupaden erritmora moldatzen dira.
Erakusketaren bi areto nagusietan Nadia Barkate artista bilbotarrararen lana, Programako sari Berezia jaso du honek -Diputazioko deialdira aurkeztu ziren denek jaso zuten 3.500 euroko dotazioa- eta Xare Alvarez Berakoetxearena ikus daitezke; azken honek aipamen berezia lortu zuen. Lehenengoaren kasuan “marrazkiarekin hartutako konpromisoa” baloratu dute, izan ere, hori bera erakusten du “erreferentzia psikodeliko eta imajinario koletiboaren artean” eraikitako konbinazioan. Barkate berak esan duenez “txikle bat bailiran luzatzen ditudan serie batzuekin nabil orain. Egiten ari naizena zer izan daitekeen ez dakidan une horietan, pentsatutako hori nire eskuetan deformatzen dudan momentuetan, gozatu egiten dut”.
“Beldur eskultorikoaren materialitatea eta elaborazio prozesuen” inguruan egin du hausnarketa Xarek. 15/32 du izena bere lanak, eta erabilitako material eta osagaien proportzionalitateari egiten dio erreferentzia izenak: 15 litro ur eta 32 kilo porlan. “Materia eta forma daude nire obraren erdian”. Espazioan zehar zabalduta dauden zementu zatiek “formen hiztegia sortu eta gauza kritikoetatik enigmatikoetara doan sintaxia osatzen dute”.
Ane Meoki donostiarrak, bestalde, “Supplement” lana aurkeztu du; marrazki bilduma honekin artxibo personal bat sortu du. Irudiak moda eta diseinu aldizkarietatik zein internetetik bildu ditu. Erakusketa osatzen duten beste lanen egileak Julen Garcia Muella eta Elisabeth Dominguez Ran dira. Lehenengoak “sartu eta ateratzeko gaitasuna duten elementuekin osatutako irudiak” azaldu ditu. Bigarrenak, berriz, “keinu sentikorrekin beste leku batera trasladatzen diren, eta bertan, beste esanahi bat hartzen duten gauzak” erakutsi ditu.
Ez dago komentariorik