Donostia 2016en partez, enkargu bat du Jone San Martin donostiarrak: Europako Kultur Hiriburutzaren programako Elkarrizketak ildoa “aberastea”. Gipuzkoako “espazio enblematikoetan” erakutsiko ditu bost sorkuntza, eta astelehen honetan, hilak 30, 20tan aurkeztuko du lehena Kursaalen. Legitimo/Rezo izeneko emanaldian, programa bikoitza taularatuko du. William Forsythe koreografoarekin urte luzez ikasitakoak elikatzen du programa, baina toke pertsonala ere eman dio. “Dantzatutako konferentzia” gisa deifinitu du Legitimo/Rezo, eta bai, badirudi oximorona dela. Zalantzak argitzeko, hainbat galdera egin dizkiogu.
Nor da jone San Martin? Zertan datza erakutsiko digun berrikuntzak? Zergatik bizi da kanpoan? Tomaterik botako al lioke politikoren bateri? 10 galderek sortutako elkarrizketa batean murgildu dugu.
1-. Donostia 2016ek progamazio kulturala aberasteko aukera eman zizunean, zer pentsatu zenuen?
Poza eta beldurra sentitu nituen aldi berean… Horietako bakoitzak norabide batean egiten zuen, gainera. Eta noski, sekulako errespontsabilitatea dela ere pentsatu nuen.
2-. Legitimo/Rezo-k, badu, hasieratik, halako izenburu zeremoniotsu bat. Dirudien bezain serioa al da?
Bat ere ez. Kasu honetan, legitimitatea eta legatua sorkuntza eta jolasarekin daude lotuak. Eta “rezo”-k, obrako musika pieza bati egiten dio erreferentzia… Finean, sakratutasuna kentzean datza.
3-. William Forsythe koreografoarekin lotzen dute zure izena. Bera izan al da zure gurua?
22 urtez egin dut lan William Forsythe artistarekin. Horrekin dena esan dudala esango nuke, ez dut beste ezer gehitu behar.
4-. Nola azalduko zenioke dantzaren mundutik at dagoen persona bati, zer egiten duzun? Zer da “dantzatutako konferentzia” bat?
Azalpenak eman baino, nahiago nuke kuriositatea sortu; izan ere, nik neuk ere ez dakit zer den egiten dudana… Horregatik eskaintzen dut dantzatutako konferentzia bat. Mugimenduak berak azaltzen du dena; hobe azaltzen dut egiten dudana egiten dudan bitartean.
5-. Zergatik garatu duzu zure ibilbide profesionala hemendik kanpo? Bizi-behar bat zelako?
Beharbada bai! 🙂 Esan dezagun, behar profesional batengatik izan dela.
6-. Non bizi zara gaur egun?
20 urtez bizi izan naiz Frankfurten, eta azaroaz gerzotik Berlinen bizi naiz; zoratuta nauka hiriak! Hoberena berriz ere hiria ez aldatzea litzateke, baina aldatuko da.
7-. Aipatu zugan eragin handia izan duen musika talde bat, dozena bat aldiz ikusi duzun filme bat, eta nekatzen ez zaituen plater bat.
Maite ditut isiltasuna (ez da musika talde bat) eta Antonyren ahotsa (Anony, orain, Anthony and the Johnsons-en egindako lanarengatik da ezaguna). “The Party” filma aukeratuko dut, Peter Sellersekin. Eta platera… mmm… Urdaiazpikoa, txipiroiak tintan eta alemaniako zainzuriak.
8-. Badira eszenatokitik kanpo oso lotsatiak diren artistak. Nolakoa zara zu, jakinik, “publikoarekin barrera apurtu behar da” diozula?
“Publikoarekin barrera apurtu behar da” diodanean zera diot (literalki, gainera): karrerila hartu, besoak ireki, eta haiengana salto egin behar dela.
9-. Zuri politika interesatzen zaizu? Edo aspertzen zaitu?
Politika beti da interesgarria. Politikariak… gutxiago.
10-. Benga, busti zaitez. Ikusle gisa, zein partiduri botako zenizkioke tomateak, eta nor salbatuko zenuke?
Kultura baloratzen ez duten alderdiei botako nizkieke tomateak; kultura superfluoa den zerbaiten gisan tratatzen dutenei, kulturarik gabe bizi daitekela esaten dutenei. Horregatik bizi naiz Alemanian, bertan kulturari dagokion tokia ematen diote, eta hala, nik ere topatzen dut nire tokia.
Ez dago komentariorik