1.
Ez dago finkatuta hiri honi zein izen eman: Donostia, Donosti, San Sebastián, Easo Ederra… Hainbeste izenek erotu egiten dute bat.
2.
Hiriari emandako izenaren arabera, politikoki sailkatzen dituzte pertsonak. Gauza bera gertatzen da “kaixo” “hola” beharrean esatean. Edo alderantziz. Nekagarria suertatzen da.
3.
Igandeko eguerdiko ordu bietatik aurrera, ezin da inon egunkaririk erosi.
4.
Igandeak, orokorrean. Batez ere Errealak jolasten ez duenean. (Hargatik izango da Mikel Erentxunek The Smiths taldearen “Everyday is like Sunday” abestia bertsionatu izana)
5.
Ñoñostiarrismoa. Ezin da hain triste eta gogogabea izan eta La Buena Vida eta Le Mans etengabe entzun.
6.
Ez dago Drum eta Manuren (besarkada bat zauden lekuan zaudela) garaitik tratu egokia eskaintzen duen disko dendarik.
7.
Ez dago arduradun atsegineko dendarik. Animo, ea egunen batean irri egitea lortzen duzuen.
8.
9.
Girorik eta bizitza kulturalik gabeko hiria dela diote. Ba al dakizue zenbat kontzertu pilatzen diren asteburuetan?
10.
Hiriari ekitaldiek ematen diote mugimendua. 1. adibidea: Jazzaldira jende ugari gerturatzen bada ere, urtean zehar gutxi dira jazz kontzertu bat entzuten dutenak. 2. adibidea: Zinemaldian Bertsio Originalean pelikula errumaniarra ekoiztu eta beterik dago aretoa. Alabaina, urtean zehar jendea ez da Trueba zinemetara gerturatzen oso pelikula arraroak jartzen dituztelako. 3. adibidea: zinemaren festa.
11.
Urtean zehar, non sartzen dira Igeldoko Kutxa Kultur Festibalera joaten diren guayak (eta neska polit guzti horiek)? Ez du balio esateak ez direla ateratzen, ez baita egia.
12.
Eguraldia. Diotenez, behin, hilabetean 31 egun baina gehiago izan ziren euritsuak.
13.
Bi Donostiak: Erdialde, Gros, Amara, Antigua eta Aietekoa VS Egia, Loiola, Intxaurrondo, Altza eta Bidebietakoa. Hau da Nerbioi ibaiak eskuin eta ezker aldeekin egiten duen zatiketaren gure bertsio txikia.
14.
Norbaiten bisita jasotzean, ez dugu jakiten zein tabernetara eraman pintxo bat jatera. Azkenean, A Fuego Negro tabernan amaitzea da ohikoena. Gonbidatuarekin ondo gelditzen bagara ere, 3,90 euro kobratzen dizkigute Kobe mini-hanburgesatxo batengatik.
15.
Zaharrak. Sentitzen dut baina norbaitek esan behar zuen hau. Gehiegi daude.
16.
Fenomeno historiko bat: salbuespen gutxi batzuk badauden arren, ez dago musika ona jartzen duen tabernarik.
17.
Kontzertuetan eszenatokia eta publikoaren artean sortzen den kortesiazko distantzia. Hiru metrokoa gutxienez.
18.
Diskoteka guztiak, salbuespenik gabe. Gaueko hiru eta erdietatik aurrera ez dago zer eginik hiri honetan.
19.
Prezioa. Garestiegia da dena eta horretarako arrazoia zein den ezezaguna da. Batzuetan Ginebra dirudi honek.
20.
Eskolak. Zein eskolatara zindoazen? La Sallera. Fitxatu zaituzte. Hogeita hamar eta piko urte izan eta eskola marka atzean daramagu oraindik. Funtsean, ohitura probintziarra da, herrietakoa.
21.
Koadrilak. Alde ona badute ere, koadrilan murgilduta egonik, ezinezkoa da jendea ezagutu eta harreman berriak egitea. Zeharkaezinak diren harresiak dira koadrilak.
22.
H&M denda, txikiegia da Donostian eta 2ªB mailako Zara dirudi. Gainera, ez dago Topshop-ik.
23.
Ezinezkoa da arrazoizko prezioan razioak hartzea. Aukerak murritzak dira beraz: pintxoak (ez dute asetzen eta garestiak dira), ogitartekoak (ogi gehiegi) eta karta (garestiegia).
24.
Kañak. Zergatik dute Keler, San Miguel eta Heineken garagardoek hainbesteko arrakasta? Zergatik zerbitzatzen dituzte garagardoak hain gaizki, gogorik gabe eta hain grazia gutxirekin? Nork esan du edalontzia gora eta behera mugituz garagardoak zapore hobea duela?
25.
Bisoizko berokia daramaten andreak. Erabat desatseginak dira, egia esan.
Ez dago komentariorik