Príncipe zinematara noizbait joan bazara ikusiko zenituen. Begibistan oso errazak dira ezagutzen: urte mordoxka dituztenez ez dute inoiz adina aitortzen, dotore doazte beti, beroki eleganteekin, eta betidanik dira donostiakoak. Artess-en kafesnea hartu, film bat Príncipen ikusi eta arratsalde osoa primeran igaro dute. Ez doaz bakarrik, ezta haien senarrekin ere. Lagunen artean egoten dira beti, beste emakume helduekin. Gutxienez astean behin doaz zinemara eta honek, duten adinarekin batera, baztertu behar ez den experientzia zinematografikoa ematen die. Pelikula asko ikusi dituzte, hamaika aldiz joan dira zinemara. Hala ere, ez pentsa, honek ez du esan nahi ikusitako filmak nahitanahiez era askotakoak direnik.
¿Zeintzuk dira Príncipeko emakume helduek gustoko dituzten filmak?
Ondo egina dagoen zinea gustatzen zaie, fundamentua duena, txorakeririk gabekoa. Estatu Batuetako komedia tuntun amerikanorilk ez dute ikusiko. Zine experimental eta modernoa -hontan Boyero kritikoarekin antza dute- ezta ere. Drama potente bat, gustu oneko komedia frantses bat, biopic klasikoren bat. Eta hiru faktoreak batzen badira askoz ere hobeto. Horregatik maite dute “Intocable”.
Kontzesioak onartzen dituzte. Benetan tristeak diren dramoiak jasan ditzakete, baina ez dute lizunkeria jasaten, gustu susmagarria edo ilun xamarrak diren istorioak. Kartelerako pelikularen bat aukeratuko bagenu “Agosto” izango zen ezbairik gabe, bertan “beti ondo” dagoen Meryl Streep-ek lana egiten baitu. Zinema espainola ere gustatzen zaie; Fernando Trueba edo Gracia Querejeta bezalakoak atsegin dituzte. Une honetan guztiaren gainetik gorrotatzen duten pelikula “Nymphomaniac” da esan dugun informazioarengatik eta gainera erotismoa baino zikinkeri galanta delako. Izenez ezagutzen ez badute ere gehien gustatzen zaien zuzendari garaikidea Tom Hooper da. “El discurso del rey”-rekin gozatu zuten eta zer esan “Los miserables” filmarekin! Nire aurresko testuan aipatzen nuen bezala hilabete hontako estreinua “Philomena” da ezbairik gabe.
Nola informatzen dira?
Argi dago Príncipeko emakume helduek ez dutela Internet erabiltzen (ez dute hau irakurriko). Ez dute Internet behar. El Diario Vasco irakurtzen dute. Ricardo Aldarondoren kritikak irakurtzen dituzte baina bihotzean daramaten kazetaria Mikel Gurpegui da. Begoña del Tesok kontatzen duena ez dute ondo ulertzen eta kaso egiten diotenean damutu egiten dira. Sariak ia egunkarian agertzen diren izarrak bezain garrantzitsuak dira. Ondo dakite zein pelikulak irabazi duen Oscarra edo Goyaren bat. Ez oker egon: Príncipetako emakumeek ikusle asko baino informatuak daude.
Ez dira Príncipetik ateratzen
Príncipeko emakume helduen izena ez da kasualitatea. Beti han daude. Trueban ikusten badituzu oker zoaz; ez zaie jatorrizko bertsioa gustatzen. Segurasko Kresala zineklubeko andreekin nahastu dituzu: fisikoki antza handia dute baina ez dute zerikusirik. Kresalako emakumeak betidanik joan dira Arrasate kaleko aretora.
Antiguo Berri oso urruti geratzen zaie eta agian ez dute ezagutzen edo asko jota haren existentzia hiloba bati esker jakin dute. Disgusturen bat hartu nahi ez badute hobe da Bretxara joan ez daitezen. Normalean ez dituzte proposamen berriak atsegin baina Príncipen proiektatzen dituzten operak onartzen dituzte: perlazko lepokoak kalera ateratzeko paregabea.
Príncipeko emakume batekin topatzen bazara…
Ez urduri jarri, normalean paketsuak dira. Zure eserleku ondoan esertzen bada, agian ez zaio pelikula gustatuko eta aldameneko lagunarekin hizketan hasiko da. Eta alto hitzegingo du. Takillan topatzen badituzu une aproposa da takilleraren gomendioa zein den jakin dezazun eta jasotzen duzun informazioa nahi duzun bezala erabili dezakezu. Zeinek daki, agian zure barnean Principe zinemetako emakumeren bat daramazu.
Ez dago komentariorik